Ecrimisil - Taşınmaz Tespiti

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili, vekil edeni ile davalının ortak murislerinden intikal eden dava konusu 7 taşınmaz ve aracın davalı tarafından kullanıldığını ve kayda değer gelir elde edildiğini belirterek, muris ...’in ölüm tarihi olan 06.02.2007 tarihinden itibaren ecrimisile hükmedilmesini talep etmiş, bilahare taleplerini 52.688,685 TL’ye yükseltmiştir.

Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş ve davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece, davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile dava konusu edilen 4 taşınmaz ve araç yönünden ecrimisil hesabı yapılmış, 3 taşınmaz yönünden ecrimisil şartları oluşmadığı kabul edilerek, 51.871,77 TL’nin dava dilekçesinde faiz talep edilmemesi nedeni ile ıslah tarihi olan 04.11.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş olup; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, paydaşlar arasında ecrimisil istemine ilişkindir.

Dosya içeriği ve toplanan delillerden; dava konusu Eskişehir’de bulunan 1180 ada 160 parseldeki 3 nolu bağımsız bölümün, 1180 ada 161 parseldeki 4 nolu bağımsız bölümün, tarla nitelikli 7588 parselin ve ... plakalı aracın ortak muris ... adına kayıtlı olduğu, İstanbul’da bulunan 1429 ada 2 parseldeki 14 nolu bağımsız bölümün ortak muris ... ... adına kayıtlı olduğu anlaşılmıştır. Yine dosya kapsamından 3 nolu bağımsız bölümde davalının bizzat ikamet ettiği, 4 ve 14 nolu bağımsız bölümlerin kirada olduğu, ancak 7588 parsel ve aracın davalı tarafından kullanılıp kullanılmadığı hususlarında tereddüde yer bırakmayacak bir araştırma yapılmadığı anlaşılmıştır.

Öncelikle belirtmek gerekir ki; taraflar arasında davacı ... tarafından 16.07.2007 tarihinde ortaklığın giderilmesi davası açılmış ve davacı tarafından davalıya 18 Aralık 2008 tarihli ve 45280 yevmiye numaralı ihtarname keşide edilmiştir. Bahsi geçen tarihlerden önce davacı, belirtilen taşınmaz yönünden intifadan men olgusunun gerçekleştiğini ispatlayamamıştır. Mahkemece davalının bizzat oturduğu 3 nolu bağımsız bölüme ilişkin taraflar arasında görülen ortaklığın giderilmesi dava dilekçesinin davalıya tebliğ tarihi ile ihtarnamenin davalıya tebliğ tarihi değerlendirilerek, hangisinin önce olduğunun tespit edilmesi ve intifadan men tarihinden itibaren davalının sorumlu tutulması gerekirken, bu taşınmaz yönünden intifadan men şartının gerçekleşmediği tarihten itibaren ecrimisil hesaplanması doğru görülmemiştir.

Öte yandan, 4 ve 14 nolu bağımsız bölümlerin kirada olduğu ve bu taşınmazlara ilişkin ortak muris ...’in ölüm tarihi olan 06.02.2007 tarihinden itibaren ecrimisil hesabı yapıldığı anlaşılmıştır (4 nolu bağımsız bölüm için 06.02.2007- dava tarihi olan 26.04.2012, 14 nolu bağımsız bölüm için 06.02.2007-18.12.2008 arası için hesap yapılmıştır). Oysa davalı süresinde verdiği cevap dilekçesinde zamanaşımı def’i ileri sürmüştür. O halde Mahkemece ecrimisil hesabının zamanaşımına uğrayan 06.02.2007 tarihinden başlatılması isabetli görülmemiştir.

Yine, 7588 parsel sayılı taşınmazı davalının kullanıp kullanmadığı hususunda tanıkların taşınmaz başında dinlenerek, taşınmazın kullanım durumu tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlendikten sonra karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile karar verilmesi uygun görülmemiştir.

Araca ilişkin temyiz itirazlarına gelince; taraflar arasında görülen ortaklığın giderilmesi davasının satış memurluğu aşamasında 17.06.2009 tarihinde yapılan keşif sonucu alınan 22.06.2009 tarihli raporda, aracın uzun zamandır çalışmadığının belli olduğu, ön iki ve arka bir lastiğinin patlak olduğu, kapılarının açılmadığı, kaporta, boyasının yıpranmış olduğu, büyük bir onarım gerektirdiğinin belirtildiği, eldeki dosyada 12.03.2015 tarihinde yapılan keşifte ise aracın bulunduğu kenttaş otoparkına gelindiği kazalı ve hurda kullanılmaz vaziyette olduğu, otopark görevlisinin ibraz ettiği evraka göre 2012 yılında otoparka giriş yapıldığının belirtildiği, Mahkemece bahsi geçen araca ilişkin olarak 06.02.2007-26.04.2012 tarihleri arası için ecrimisile hükmedildiği anlaşılmıştır. Mahkemece, tanıklara dava konusu aracın talep tarihlerinde davalı tarafından kullanılıp kullanılmadığı sorularak, aracın davalı tarafından kullanım durumu netleştirildikten sonra oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi ve davalı tarafından kullanıldığı ispatlandığı takdirde zamanaşımı def’inin de dikkate alınması gerekirken, eksik araştırma ile yetinilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının yukarıda yazılı nedenlerle kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 03.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.