Zarar Azaltımı İşleminin İptali Talebi

Davacının sponsorluk sözleşmesi kapsamında ... Spor Kulübü'ne yaptığı ödemelerin reklam gideri olarak kabul edilmeyeceğinden bahisle, sponsorluk harcamalarının kanunen kabul edilmeyen gider niteliğinde olduğu ve 1.050.000,00 TL sponsorluk harcamalarının 2011 hesap dönemi mali zararın hesabında dikkate alınması gerektiği belirtilerek 2011 takvim yılı hesap döneminde tespit edilen kazanç farkı dikkate alınmak suretiyle gelecek yıla devreden cari yıl zararının 34.990.135,74 TL(36.040.135,74 - 1.050.000,00) olarak dikkate alınması gerektiğine ilişkin işlem ile 213 sayılı Vergi Usul Kanun'un mükerrer 355/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının söz konusu sözleşmelerle marka tanıtımı yaparken, aynı zamanda desteklenen kurumun imaj ve prestijinden de faydalanması nedeniyle uyuşmazlığa sebep olan sözleşmelerin sponsorluk sözleşmesi, yapılan harcamaların da sponsorluk harcaması olduğu sonucuna varılmış olup davacının 13/08/2010 ve 12/08/2011 tarihlerinde imzalanan sponsorluk sözleşmelerin 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 10/1-b maddesi kapsamında olup olmadığının tespiti gerektiğinden Mahkemelerince yapılan ara karar ile T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü'ne voleybol spor dalının hangi spor dalına (amatör/profesyonel) girdiğinin sorulduğu, ilgili kurum tarafından verilen cevabi yazıda, Türkiye Voleybol Federasyonu bünyesinde profesyonel şube kurulmadığından tüm faaliyetlerinin amatör olarak kabul edildiğinin belirtilmesi karşısında davacının sponsorluk sözleşmelerine ilişkin tutarın tamamını Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 10/1-b maddesi uyarınca kurumlar vergisi matrahından indirebileceği sonucuna ulaşılarak dava konusu zarar azaltımına ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı ile spor kulübü arasında imzalanan sözleşmelerin 3289 sayılı Kanun kapsamında sponsorluk amacıyla düzenlendiği, dolayısıyla yapılan ödemelerin reklam harcaması değil sponsorluk harcaması olduğu, sponsorluk harcamalarının tamamının gider olarak kanuni defterlere intikal ettirildiği, buna karşın sponsorluk harcamalarının tamamının mahiyeti itibariyle kanunen kabul edilmeyen gider olduğu, 2011 hesap dönemi mali zararın hesabında dikkate alınması gerektiği, 2011 hesap döneminden gelecek yıla devreden cari yıl zararının bu tutar kadar azaltılması gerektiği, yapılan işlemlerin usul ve yasaya uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ: ...

DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun "Safî kurum kazancı" başlıklı 6. maddesinde kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safî kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safî kurum kazancının tespitinde, Gelir Vergisi Kanununun ticarî kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun "Bilanço esasında ticari kazancın tespiti" başlıklı 38. maddesinde ise, bilanço esasına göre ticari kazancın teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müspet fark olduğu, bu dönem zarfında işletme sahip veya sahiplerce işletmeye ilave olan değerlerin bu farktan inidirileceği, işletmeden çekilen değerlerin ise farka ilave olacağı, ticari kazancın bu suretle tespit edilmesi sırasında Vergi Usul Kanununun değerlemeye ait hükümleri ile Gelir Vergisi Kanununun 40. ve 41. maddelerinin uygulanacağı kurala bağlanmıştır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesinde safi kazancın tesbit edilmesinde indirilebilecek giderler, 41. maddesinde ise gider olarak kabul edilmeyen ödemeler sayılmıştır.

Kurumlar Vergisi Kanun'un "Diğer indirimler" başlıklı 10. maddesinin 1/b bendinde, "(1) Kurumlar vergisi matrahının tespitinde; kurumlar vergisi beyannamesi üzerinde ayrıca gösterilmek şartıyla, kurum kazancından sırasıyla aşağıdaki indirimler yapılır: ...b) 21/5/1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 17/6/1992 tarihli ve 3813 sayılı Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun kapsamında yapılan sponsorluk harcamalarının sözü edilen kanunlar uyarınca tespit edilen amatör spor dalları için tamamı, profesyonel spor dalları için %50'si.", Gelir Vergisi Kanunu'nun "Diğer indirimler" başlıklı 89. maddesinde, "Gelir vergisi matrahının tespitinde, gelir vergisi beyannamesinde bildirilecek gelirlerden aşağıdaki indirimler yapılabilir:... 8) 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 17.6.1992 tarihli ve 3813 sayılı Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun kapsamında yapılan sponsorluk harcamalarının; amatör spor dalları için tamamı, profesyonel spor dalları için % 50’si." hükmüne yer verilmiştir.

Yukarıdaki Kanun hükümlerinden anlaşılacağı üzere, sponsorluğa ilişkin harcamalar, harcamanın yapıldığı ilgili dönemde kazanç oluşması durumunda indirilebilecektir. Ayrıca, bir yıla ait olarak yapılan sponsorluk harcamalarının, kazancın yetersiz olması nedeniyle ilgili yılda tamamen indirilememesi halinde, kalan tutarın devretmesi ve izleyen yıllara ait kazançtan indirilmesi de mümkün değildir.

Kurum kazancı ise Kurumlar Vergisi Kanunu'nun matrahın tayinine ilişkin yukarıda belirtilen maddelerine göre ticari kazancın teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müspet farktır. Bu fark hesaplanırken bu farka işletmeden çekilen değerlerin eklenmesi, işletmeye eklenmiş değerlerin düşülmesi, kanunen kabul edilen ve edilmeyen indirimlerin dikkate alınması ve vergiden müstesna kazanç ve iratların düşülmesi gerekmektedir.

Dosyanın incelenmesinden, davacı hakkında düzenlenen ... tarih ve ... sayılı vergi inceleme raporuyla, davacı ile ... Spor Kulübü arasında sponsorluk sözleşmesi imzalandığı, söz konusu sözleşmeler kapsamında yapılan ödemelerin tamamının gider kaydedildiği, reklam gideri olarak kaydedilen bu ödemelerin 2011 hesap dönemi kurumlar vergisi beyannamesinde kanunen kabul edilmeyen gider olarak dikkate alınması gerektiğinden bahisle 1.050.000,00 TL tutarındaki sponsorluk harcamasının 2011 hesap dönemi mali zararın hesabında gösterilerek 2011 hesap döneminden gelecek yıla devreden cari yıl zararının bu tutar kadar azaltılması gerektiği, 2011 hesap döneminde davacının 36.040.135,74 TL tutarında zarar beyan ettiği, kurumlar vergisi beyannamesinde de önceki yıllardan devreden 23.184.633,83 TL tutarında geçmiş yıl zararı bulunduğu, buna göre davacının defter ve belgeleri üzerinde yapılan inceleme neticesinde tespit edilen kazanç farkının kurumun sonraki yıllara devreden cari yıl zararını azalttığı ve "gelecek yıla devreden cari yıl zararının" 34.990.135,74 TL (36.040.135,74-1.050.000,00) olarak dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.

Ayrıca, davacının vermiş olduğu 2011 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde geçmiş yıl zararlarının 28.779.360,37 TL, dönem net zararının ise 38.666.769,18 TL olduğu görülmüştür.

Bu durumda, davacının ilgili dönemde ticari kazanç elde etmediği, aksine zarar ettiği anlaşılmış olup Kurumlar Vergisi Kanunu 10/1-b maddesi gereğince yapılan sponsor harcamalarının kurumlar vergisi matrahından indirilmesi mümkün olamadığından yapılan zarar azaltım işleminde hukuka aykırılık, aksi yönde verilen Mahkeme kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

Öte yandan, dava konusu edilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemi hakkında da hüküm kurulması gerekirken, eksik hüküm kurularak verilen Mahkeme kararının anılan kısmında da hukuka uygunluk bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1.Temyiz isteminin kabulüne,

2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının BOZULMASINA,

3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,

4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 12/10/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY :

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.