Somut olayda; Adalet Bakanlığının kanun yararına temyiz isteminde, davalının, peşin ödeme savunmasında bulunduğu belirtilmekte ise de; cevap dilekçesi incelendiğinde, davalının, açıkça, bedelin bir kısmını önceden kalanını ise teslimden sonra taksitler halinde tamamen ödediğini ve teminat senedini geri aldığını ileri sürdüğü görülmektedir. Buna göre satışın veresiye yapıldığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Veresiye satışı kabul eden davalı TBK m.207/2'de yer alan aynı anda ifa karinesinden yararlanamaz. Satış bedelini tamamen ödediğini kendisinin ispatlaması gerekir. Davalı veresiye satışı kabul ettiğinden, fatura üzerinde kapalı/ açık fatura incelemesi yapılmasına da gerek yoktur. Sonuç itibariyle Mahkemece, açıklanan nedenlerle ispat yükü davalıda olmasına rağmen, bu husus gözardı edilerek davacının basiretli davranma yükümlülüğü bulunduğu gerekçesiyle ispat külfeti davacıya yükletilerek yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan Adalet Bakanlığının yerinde görülen kanun yararına temyiz talebinin kabulü gerekmiştir.