Asıl İşveren - Alt İşveren - Rücu - Sorumluluk
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi
Esas No : 2019/2278
Karar No : 2019/3833
Karar Tarihi : 2019-09-24





Özet:

  • Asıl işverenin alt işverenlere açtığı rücu davasında her işveren kendi işverenlik dönemi ile sınırlı olarak işçilik alacaklarından sorumlu olacaktır.
  • Ancak izin ücreti ve ihbar tazminatından son işveren sorumlu olacaktır.

 

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalıların hizmet alım ihalesi ile müvekkil kurumdan iş aldıklarını, dava dışı 3.kişi tarafından açılan iş akdinin haksız olarak feshedilmesi nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı ve senelik yönelik işçi alacağı davasında İzmir 10. İş Mahkemesi 2011/570 E. 2012/129 K. sayılı kararıyla sorumlu tutulduğunu, kararın Yargıtay tarafından onanması sonucu kesinleştiğini ve alacaklı işçi tarafından ilamlı icra takibine geçilmesiyle cebri icra tehdidi altında borcun tamamını icra dairesine ödediğini, ödeme tarihinden itibaren işleyecek kısa vadeli kredilere uygulanan avans faiz ile birlikte talep ve dava etmiştir.

Davalı ... vekili, davanın süresinde açılmadığını, şirketlerinde çalışan tüm işçiler üzerindeki yönetim hakkının davacıda olduğunu, davacı ile yapılan sözleşmede işçilik alacakları ile ilgili kimin sorumlu olacağına dair bir maddenin olmadığını, dava dışı işçinin istifa ederek işten ayrıldığını ve ibraname imzaladığını savunarak davanın reddini istemiştir.

Diğer davalı vekili, cevap dilekçesi vermemiştir.

 

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; taraflar arasında imzalanan teknik sözleşmenin 9.maddesi gereği işçilerin özlük ve kıdem haklarının yüklenici tarafından yerine getirileceği hükmünün yer aldığı, sözleşmenin tarafları bağlayacağı, davacı tarafından ödenen kıdem tazminatının davalıların tümünden isteyebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir.

Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.

1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2) Mahkemece davacı asıl işveren tarafından ödenen bedelin tamamının davalılardan rücuen tahsiline karar verilmiş ise de işçinin dava dışı şirketlerde de çalıştığı anlaşılmaktadır. İşçinin, yıllık izin ve ihbar tazminatı yönünden alacağından son alt işverenin sorumlu olduğu, kıdem tazminatı yönünden ise davalı şirketlerin kendi çalıştırdıkları dönem ile sınırlı olarak sorumlu olacakları; dava dışı işçinin davalı şirketler nezdinde çalıştığı dönem ve süreye göre sorumlu oldukları tazminatın belirlenmesine ilişkin konusunda uzman bir bilirkişiden açıklamalı gerekçeli bir rapor alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

SONUÇ: 

Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle (1) numaralı bent dışındaki diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harçların istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.09.2019 tarihinde oy birliğiyle kabul edildi.